Bursztyn nie jest kamieniem ani minerałem, lecz prehistoryczną żywicą, substancją organiczną składającą się w 80% z węgla.

Nazwa wywodzi się ze średniowysokoniemieckiego „burnen”, co znaczy „płonąć” i wskazuje na jedną z cech bursztynu, która dziś wykorzystywana jest do jego identyfikacji – bursztyn łatwo płonie, wydzielając przy tym przyjemny, charakterystyczny aromat.

Inne właściwości bursztynu to niewielki ciężar właściwy, dzięki czemu pływa on w osolonej wodzie i niewielka twardość, pozwalająca na zarysowanie ostrzem stalowej igły.

Istotną cechą bursztynu bałtyckiego jest zawartość kwasu bursztynowego, z którą wiąże się jego zdrowotne właściwości.