Różne kształty bursztynu wiąże się z jego formowaniem się na zewnątrz lub wewnątrz pni drzew, gdzie zbierała się żywica. Wypełniając puste miejsca wewnątrz, mogły powstawać większe, spoiste bryły. Najbardziej charakterystyczne dla form zewnętrznych są krople i naciekowe sople, najbardziej zaś poszukiwane – bryłki zawierające inkluzje zwierzęce lub roślinne.

Znajdujemy je szczególnie w jednym z rodzajów bursztynu, zwanym sklejką, pomiędzy warstewkami zastygłej żywicy. Uwięzione w bursztynowej pułapce, stanowią one bezcenne świadectwo życia sprzed milionów lat.