ABC technik złotniczych

Walcowanie polega na przepuszczaniu metalu między dwoma stalowymi walcami z systematycznym ich dociskaniem, co powoduje zmniejszanie grubości przy jednoczesnym zwiększaniu długości obrabianego materiału. Pozwala to na przygotowanie odpowiednich blach i płaskowników, z których następnie konstruujemy biżuterię.

Przeciąganie wykonuje się przy użyciu specjalnej stalowej płytki z otworami o coraz mniejszej średnicy. W rezultacie ze wstępnie przewalcowanego materiału uzyskujemy drut o potrzebnym wymiarze.

Wykuwanie to obróbka elementu z blachy, mająca na celu jego uwypuklenie. Służą do tego puncyny, z których korzysta się bądź to łącznie z dopasowaną tzw. anką (wklęsły element, odpowiadający wymiarami puncynie), bądź poprzez swobodne kucie na podłożu z ołowiu.

Lutowanie to metoda trwałego łączenia elementów za pomocą lutu, stopu metalu (tego samego, który jest lutowany) o niższej temperaturze topnienia niż poddawane lutowaniu elementy. Należy podgrzać lutowane części tak, by stopił się lut, wnikając w obie łączone części, nie powodując przy tym ich stopienia.

Piłowanie służy zarówno poprawianiu (usuwaniu niedoskonałości np. po lutowaniu), jak i nadawaniu kształtu elementom biżuterii.

Polerowanie ma na celu nadanie powierzchni wyrobów połysku. Uzyskujemy go przy pomocy odpowiednich past polerskich oraz szczotek i tarcz materiałowych.